-
1 dowód tożsamości
удостовере́ние ли́чности -
2 dowód
-
3 dowód
( okoliczność dowodząca czegoś) evidence, proof; ( oznaka) evidence; ( rozumowanie) argumentbyć dowodem lub stanowić dowód czegoś — to constitute a proof of sth
w dowód przyjaźni/wdzięczności — as a mark of friendship/gratitude
dowód osobisty lub tożsamości — identity card, (means of) identification
dowód rzeczowy — PRAWO exhibit
* * *mi-o-1. (= okoliczność potwierdzająca) proof, evidence; czy masz na to dowody? can you prove it?; jakie masz dowody, że... what proof do you have that..., what evidence do you have of...; ostateczny dowód conclusive proof; stanowić dowód czegoś constitute a proof of sth.2. (= przejaw) (miłości, uznania, wdzięczności) token; w dowód przyjaźni as a mark of friendship; w dowód wdzięczności as a token of gratitude.3. (= urzędowe zaświadczenie) receipt; pot. slip; dowód nadania proof of posting; dowód osobisty l. tożsamości identification, ID; ( w formie karty) identity card, ID; dowód rejestracyjny mot. vehicle registration card; dowód sprzedaży sales slip, receipt; dowód własności prawn. title deed; dowód wpłaty voucher, receipt; dowód wymiany pieniędzy currency exchange slip.5. prawn. proof, evidence; dowód (nie)przekonywający (in)conclusive evidence; dowód rzeczowy demonstrative l. material evidence; pot. exhibit; na/w dowód czegoś as/in proof of sth; na dowód tego,... to prove it,...; z braku dowodów for lack of evidence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowód
-
4 dowód
сущ.• аргумент• аргументация• довод• доказательство• показание• рассуждение• свидетельство• утверждение* * *1) (dokument) документ, удостоверение личности, паспорт2) (potwierdzenie) доказательство, свидетельство3) mat. dowód доказательствоargument, racja довод* * *dow|ód♂, Р. \dowódodu 1. доказательство ň; довод;\dowód pośredni косвенное доказательство; \dowód rzeczowy юр. вещественное доказательство; obalić (zbić) \dowód опровергнуть доказательство; stanowić \dowód, być \dowódodem, służyć za \dowód быть (служить) доказательством; na \dowód (w \dowód) uznania в знак признательности;
2. документ;\dowód osobisty (tożsamości) паспорт, удостоверение личности
* * *м, P dowodu1) доказа́тельство n; до́водdowód pośredni — ко́свенное доказа́тельство
dowód rzeczowy — юр. веще́ственное доказа́тельство
stanowić dowód, być dowodem, służyć za dowód — быть (служи́ть) доказа́тельством
2) докуме́нтdowód osobisty (tożsamości) — па́спорт, удостовере́ние ли́чности
-
5 dow|ód
m (G dowodu) 1. (przyjaźni, autentyczności, zdrady) proof U; (wdzięczności, szacunku) token- niezbity dowód proof positive, conclusive evidence- namacalny dowód tangible evidence- uznać coś za dowód czegoś to take sth as proof a. evidence of sth- potraktował list jako dowód jej życzliwości he took the letter as evidence a. a sign of her good will- przedstawiać konkretne/niepodważalne dowody to present a. provide concrete/conclusive evidence- brak dowodów na poparcie tej tezy there’s little evidence in support of a. to support the thesis- dać dowód a. składać dowody odwagi/poświęcenia/zaangażowania to demonstrate a. prove one’s courage/devotion/commitment- był zmęczony, najlepszy dowód, że zasnął nawet nie zdejmując butów he proved how tired he was by falling asleep without even taking his shoes off- nie mam w ręku dowodów na to, że ona kłamie I haven’t any proof that she’s lying- na dowód przytoczył kilka przykładów as proof a. evidence he cited several examples- w a. na dowód wdzięczności/uznania as a a. in token of one’s gratitude/appreciation- przyjmij, proszę, ten drobiazg w dowód pamięci please accept this (gift as a) small token of remembrance2. Prawo proof U, evidence U- niezbity/niepodważalny dowód incontrovertible evidence- dowody poszlakowe/potwierdzające cirumstantial/corroborating evidence- dowód rzeczowy material evidence- dowód a. dowody obrony evidence for the defence- dowód przeciwko komuś the evidence against sb- zwolniony z braku dowodów released for a. due to lack of evidence- gromadzić/przedstawiać dowody to gather a. amass/to give a. present evidence- nie ma wystarczających dowodów, żeby go skazać there’s insufficient evidence to convict him3. (dokument) (wpłaty, dostawy, odbioru przesyłki, zakupu) receipt; (własności) proof U- dowód nadania przesyłki pocztowej certificate of posting GB, registered mail receipt US- dowód tożsamości identification U, ID4. Filoz., Mat. proof- przeprowadzić dowód twierdzenia Pitagorasa to prove Pythagoras’ theorem- dowód na istnienie Boga Filoz., Relig. evidence a. proof of the existence of God- dowód ontologiczny Filoz., Relig. ontological argument- dowód osobisty Admin. (national) identity a. ID card- dowód przez sprowadzenie do sprzeczności Filoz. reductio ad absurdum- dowód z Pisma Świętego Relig. scriptural evidence■ żądać od kogoś dowodu miłości pot. to demand that sb prove their love by having sex- dać komuś dowód miłości pot. to prove that one loves sb by having sexThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dow|ód
-
6 tożsamość
- ci; fdowód tożsamości — (means of) identification, ID
* * *f.identity; dowód tożsamości ID (card).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tożsamość
-
7 dokument
-
8 tożsamość
сущ.• идентичность• личность• одинаковость• тождественность* * *tożsamoś|ć♀ тождественность; тождество ň;stwierdzić \tożsamość удостоверить личность ● dowód \tożsamośćci удостоверение личности
+ identyczność* * *жтожде́ственность; то́ждество nstwierdzić tożsamość — удостове́рить ли́чность
Syn: -
9 identity card
n≈ dowód m osobisty* * *(a card with a person's name (often also with a photograph) which is carried to show or prove who he/she is.) dowód tożsamości -
10 dokument
* * *mi1. prawn., hist., komp. document.2. hist. (= zapis) record.3. dokumenty (= dowód tożsamości) ID, identification; dokumenty podróżne travel documents; lewe dokumenty pot. fake ID; phony papers.4. film, form. documentary.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokument
-
11 legitymacja
-i; -e; gen pl -i; f( identyfikująca) ID, identity card; ( członkowska) membership card* * *f.1. (organizacji, klubu) membership card; (= dowód tożsamości) identification, ID, identity card.2. (= uprawnienie) authorization, legitimation ( do czegoś for sth, do robienia czegoś to do sth); legitymacja społeczna social legitimation l. legitimatization l. legitimization.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > legitymacja
-
12 wylegitymować
(-uję, -ujesz); vb; od legitymować* * *pf.ID (sb); check ( sb's) ID.pf.(= okazać dowód tożsamości) show l. produce l. provide proof of identity, identify o.s.; wylegitymować się czymś (= okazać coś) show sth, produce sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wylegitymować
-
13 удостоверение личности
legitymacja, ( во время гитлеровской оккупации) kenkarta, dowód tożsamości -
14 тотожність
-
15 ID
(US) abbr (POST)= Idaho* * *1) (identity: The police have established the victim's ID.) tożsamość2) (an identification (card): Can I see some ID, please?; an ID card.) dowód tożsamości -
16 identification
[aɪdɛntɪfɪ'keɪʃən]nrozpoznanie nt; (of person, dead body) identyfikacja f* * *[-fi]noun identyfikacja -
17 dokumenty
pl( dowód tożsamości) identification, I.D.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokumenty
-
18 tożsamoś|ć
f sgt książk. (osoby) identity- sprawdzić czyjąś tożsamość to check sb’s identity- dowód tożsamości an ID, identity card- □ tożsamość dwóch wyrażeń Mat. identityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tożsamoś|ć
-
19 tożsamość tożsamoś·ć
-
20 tożsamość
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
tożsamość — ż V, DCMs. tożsamośćści, blm «bycie tym samym; identyczność» Tożsamość cech. Sprawdzić tożsamość osób. Udowodnić swoją tożsamość. ∆ Dowód tożsamości «dokument stwierdzający tożsamość danej osoby, np. paszport, dowód osobisty» ∆ Tymczasowe… … Słownik języka polskiego
wylegitymować — dk IV, wylegitymowaćmuję, wylegitymowaćmujesz, wylegitymowaćmuj, wylegitymowaćował, wylegitymowaćowany «sprawdzić czyjąś tożsamość obejrzawszy dokumenty» Patrol wylegitymował przechodnia. wylegitymować się 1. «okazać dowód tożsamości»… … Słownik języka polskiego
nosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, noszę, nosićsi, noś, noszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić długo lub wielokrotnie, będąc czymś obciążonym, trzymając lub przytrzymując coś rękami, mając coś na plecach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
legitymować — ndk IV, legitymowaćmuję, legitymowaćmujesz, legitymowaćmuj, legitymowaćował, legitymowaćowany 1. «sprawdzać urzędowo czyjś dowód osobisty, legitymację lub inny dokument w celu stwierdzenia tożsamości lub odpowiednich uprawnień» Policjant… … Słownik języka polskiego